چکیده
امروزه بررسی بازتاب ویژگی های عصر اطلاعات و ارتباطات و جامعة اطلاعاتی در مقیاس معماری و شهرسازی و مطالعة تلفیق فضاهای «مجازی» به فضاهای «واقعی» معماری به ویژه بعد از موفقیت شبکه گسترده جهانی اینترنت در دهه 90یکی از مباحث مطرح در معماری و شهرسازی شده است .
در زمینه معماری باعث ایجاد یک گفتگوی جدید بین معماری و مخاطب به واسطه تصاویر دیجیتالی(اطلاعات) و همچنین تحولات بی شماری در نگرش ها و اندیشه ها،یگانگی و چند گانگی رخ داده است. ابعاد و عناصر فضاها در هم تنیده اند،و دیگر معنای واحد در یک بنا ،اذهان مخاطبین را در گیر نمی کند،بلکه مخاطبین هستند که مفاهیم را در هم می آمیزد و هویت های دگردیس شده ای از یک فضا را،در ذهنشان خلق می کند(به واسطه فضای بینابینی.).
در این مقاله سعی بر این می باشد که این بعد(بعد اطلاعات) از معماری را در غالب یک تیپولوژی مطرح شود تا از این طریق بتوان به اساسی ترین پرسش این مقاله“اگر ما ادعا می کنیم که هم پوشانی اطلاعات پویا و زمینه ای بر روی فضای فیزیکی حالتی بخصوص از زیبایی شناسی نوین در هزاره جدید است،چگونه می توانیم و باید فضاهای مختلف را با هم بیامیزیم؟ ” پاسخ داد.
بنابراین هدف مقاله رسیدن به این موضوع می باشد که این فضاها چگونه رابطه ای با هم دارند،کجا با هم برخورد می کنند و چگونه چالش اصلی این معماری در زمان حاضر اندیشیدن به فضای جدید(نمایشی) می باشد. رسیدن به این اهداف در غالب یک تیپولوژی مطرح می شود تا از این طریق بتوان برای بعد اطلاعاتی یک ساختار یا شاخصه تعریف نمود که قابل تامین به فضای معماری باشد.
کلمات کلیدی: تیپولوژی؛ عصر الکترونیک؛ اطلاعات؛روشمندی ؛چند رسانه ای؛فرا سطح
با خرید اشتراک امکان مشاهده لینک دانلود این مقاله را که در انتهای همین صفحه قرار داده شده است را خواهید داشت.
این مجموعه توسط سجاد امیدی پور تهیه و تنظیم شده است.
جهت نمایش و باز شدن لینک دانلود فصل اول لطفا اقدام به خرید اشتراک نمایید.
این محتوا قفل و محدود شده است لطفا عضو شوید
ثبت ديدگاه
You must be logged in to post a comment.